Waar begint samenwerking tussen een gemeente en bewoners? Is dat wanneer een gemeente iets aanbesteedt of beleid uitrolt? Of wanneer een bewoner een idee heeft voor zijn wijk? Of misschien ergens daartussen in?
Feit is dat burgers en gemeente ergens op een bepaalde manier tot elkaar moeten komen om te gaan samenwerken. Dit begint naar mijn idee bij een behoefte. Door wie die als eerste geuit wordt is mij om het even. Wanneer iemand een behoefte heeft en daar invulling aan wil geven dan onderneemt hij een stap. Hij gaat op zoek naar anderen met dezelfde behoefte of iemand met een belang dat geraakt wordt door de behoefte. Dat kan een andere bewoner zijn maar als het een maatschappelijke behoefte betreft is het bijna onvermijdelijk dat hij iemand bij de gemeente tegenkomt of andersom.
Er begint een proces van ontmoeten, van flirten. Dan ontstaat een gezamenlijk gevoel bij de behoefte en bij elkaar. Pas wanneer er een soort gemeenschappelijke grond is gecreëerd kunnen er mogelijke oplossingen ter sprake komen. Wellicht ontstaat er samenwerking. Het ontstaan van samenwerking en het vinden van oplossingen gaan gelijk op. Betrokkenen trekken samen op, ze beïnvloeden elkaar. Niemand is onaantastbaar. Niets is op voorhand zeker. Zonder ontmoeting kan er geen samenwerking ontstaan.
Het gaat vaak ook niet goed. De periode van flirten eindigt dan niet in een samenwerking. Dan scheiden de wegen van de betrokkenen. Dit is niet erg. Wanneer en of dit gebeurt, is moeilijk te voorspellen. Je moet er echter wel altijd op voorbereid zijn, bereid zijn om terug te treden. Zonder al teveel getouwtrek. Dat is ook ontmoeten en ook ondernemen.